maandag 17 november 2008

De Baskische kwestie

De kwestie Baskenland is het meest zinloze geopolitieke probleem van Europa. De oplossing is namelijk zeer makkelijk, en het mooiste is: ik heb hem zelf bedacht en er is geen deuk in te slaan. Komt ie:

De ETA heeft zijn staakt-het-vuren in maart 2007 beëindigd. Niet lief, maar ook niet heel schokkend: tijdens hun staakt-het-vuren zijn er twee burgers door ETA-aanslagen om het leven gekomen, sinds het staakt-het-vuren in beeïndigd is één, een body-guard van een lokale politicus. Niettemin is de ETA zosoms in het nieuws omdat er her en der een militaire leider uit zijn grot wordt geplukt. Terecht natuurlijk, het zijn terroristen in de dop en die moet je zo min mogelijk ruimte geven om tot acties te komen. Maar eigenlijk is het enorm stuitend dat Spanje zoveel moeite steekt in het monitoren, opsporen, oppakken en inpakken van ETA-pionen terwijl de oplossing voor het oprapen ligt.

Basken hebben altijd geïsoleerd geleefd van Spanjaarden, omdat er nou eenmaal wat bergen in de weg liggen. Ze hebben een compleet andere taal, en zelfs een ander klimaat dan Spanje. De Basken hebben het ondanks hun isolatie voor elkaar gekregen om een van de meest welvarende gebieden van Spanje te worden. Baskenland heeft het volledige recht om onafhankelijk te worden. Spanjaarden hebben er nooit veel te zoeken gehad. Dat moet frustrerend zijn.

Toen de ETA groot werd, werden de Basken onderdrukt door Franco, die zoals veel fascisten, graag één natie zag. De ETA werd toen bejubeld als een verzetsbeweging. En ze opereren nog steeds op dezelfde manier als toen. Natuurlijk is het de ETA kwalijk te nemen dat ze geweldadig zijn en uit nationalistische idioten bestaan, maar als je zegt dat je niet eens met hen wil praten voed je hun frustratie alleen maar.

Een tegenargument dat ik vaak lees is dat de politieke tak Batasuna niet de meerderheid heeft in Baskenland (maar wel nog 12,5%), dus dat de Basken het ook wel geen onafhankelijkheid zullen willen. De waarheid is dat Baskenland een autonoom (maar geen onafhankelijk) stuk land is, met een regering waarin ook veel gematigde partijen een seperatistisch programma hebben. De grootste partij, de conservatieve PNV is er één van. Ook dat is niet meer dan logisch, want je hoeft helemaal geen extremist te zijn om in te zien dat Baskenland alle reden heeft om zich af te willen scheiden.

In 2006 wilde Zapatero als eerste premier van de nieuwe monarchie Spanje met de ETA gaan praten. Zeer moedig en vooral zeer logisch, het zou toch raar zijn als er geen gesprek komt omdat Zapatero niet voor rede vatbaar is, terwijl de ETA wel wil praten. Doch op 30 december 2006 pleegde de ETA een aanslag op een, bij wijze van spreken, cavia en het gesprek werd beëindigd.

Ik las een tijdje terug een artikel van politicoloog Alexander Wendt, die het erover heeft dat sommige poltieke bewegingen alleen maar gebonden worden door een politieke vijand. Als die vijand er niet is, weten ze zich geen raad meer en verdwijnen ze. Dat is dan zowat de grootste straf die je de Batasuna kan geven: maak Baskenland onafhankelijk en de beweging Batasuna/ETA is verloren.

Daarmee kom ik tot mijn vlammende conclusie, en die luidt: één oplossing is praten. Maar de beste oplossing is: verklaar Baskenland vandaag nog onafhankelijk. Ik besef wel dat Zapatero dat vanuit zijn positie en eerdere standpunten niet kan maken, maar een nieuwe premier kan dat wél. Zodra deze aan de macht is moet hij zeggen: per heden is Baskenland onafhankelijk. Hij zal er de ETA en Batasuna monddood en vleugellam mee maken, hij zal het (belachelijke, zwakbegaafde) adagium van niet-onderhandelen met terroristen niet schaden en tegelijk zal hij iets doen waarmee zowel Spanje als Baskenland volledige rechtvaardheid wordt aangedaan. Simple as that. De politicus die hiervoor de moed opbrengt zal ik bijzonder hoogachten.

Geen opmerkingen: