Ik heb me pas toch een broek gelezen. Al vanaf het begin waren er twee verhaallijnen, die volledig langs elkaar liepen. Aan het einde kwamen die verhaallijnen bij elkaar, en dan denk je: er komt niet veel meer, maar er kwam gewoon nog een hele rits! Gelukkig had het wel een open einde, want anders had ik er echt niet in kunnen komen.
Sinds deze ervaring ben ik op zoek naar meer broeken om te lezen. Ik zat laatst in de trein met een meisje die er één had, en die wilde ik wel lenen voor op mijn broekenplank. Ik zei tegen haar dat ik niet kon wachten tot ze haar broek uit had.
Toen gaf ze me een klap! Met zo'n instelling komen initiatieven als de broekenweek natuurlijk nooit van de grond.
