vrijdag 16 mei 2008

Hol vat, lege Ton

As ge de naam hebt vroeg op te staan dan kunde láng blijven liggen, zegt mijn oma. Dat gevoel bekruipt me nu ook bij Rita Verdonk. Ze loopt al sinds olifantheugenis enorm te koop met haar vermeende daadkracht, maar nog niets daarvan heeft ze in de praktijk heeft gebracht.

Waar komt die naam dan vandaan? Ik weet het niet, niet van haar tijd als minister in ieder geval. Ze stuurde - ingegeven door je reinste willekeur - zo af en toe een illegale allochtoon het land uit (terwijl ze zich er nochtans op liet voorstaan een keihard beleid te voeren), liet de IND als een puinzooi achter, zette zich voor gek in de Hirsi Ali-kwestie en bleef zitten nadat het parlement haar naar huis had gestuurd (regels zijn regels, maar de vertrouwensregel is haar onbekend?).

Albayrak heeft inmiddels netjes en zonder al te veel rumoer het Generaal Pardon uitgevoerd, zodat ze nu net een jaar na haar indiensttreding oneindig veel meer van haar beleid heeft uitgevoerd dan daadkrachtige Rita. Waarom hoorden we Verdonk trouwens niet toen dit Pardon werd uitgevoerd? Twee redenen: één, Verdonk heeft zich voor de verkiezingen gigantisch lopen aanstellen en geroepen dat er bij het PvdA-beleid 200.000 allochtonen méér in aanmerking gingen komen voor het Pardon (dat werden er 800 meer) en twéé, ze is bezig met haar beweging Trots op Nederland, waarin ze het vólk haar programma wil laten bepalen.

’s Lands stuurvrouw, veinst ze te zijn, maar ze laat zich dus stuurloos meevoeren over de golven van het gepeupel. Ze praat weinig en als ze praat, praat ze in raadsels. De indruk die ze mij persoonlijk geeft is dat ze uitgepraat, uitgeblust en meningloos is. Maar dat kan even zo goed aan mij liggen, getuige het gegeven dat ze op dit moment – zonder programma – op ruim twintig zetels staat. Haar achterban prijst haar om haar daadkracht.

Misschien moet ze dan maar premier worden. Fortuyn was dood voor hij iets fout kon doen, dus het zou mooi zijn als ze even een jaartje alle Sjonnies laat inzien waarom intelligentere mensen over het algemeen niet op schertsfiguren als Verdonk, Wilders of Pastors stemmen. Zodra ze dan van haar voetstuk is gevallen zal de rust wederkeren en zullen de Tokkie-figuren mokkend roepen dat ze nooit meer gaan stemmen omdat hun held kapotgemaakt is door de zakkenvullers van de gevestigde orde.

zondag 11 mei 2008

Randy Described Eternity

Één van de beste albums ooit is Perfect From Now On van de Amerikaanse band Built To Spill. Het viel me pas onlangs op hoe zinnebeeldig de eerste regels van het album zijn, van het openingsnummer Randy Described Eternity:

"Every thousand years / this metal sphere / ten times the size of Jupiter / floats just a few yards past the earth / you climb on your roof / and take a swipe at it / with a single feather / hit it once every thousand years / until you've worn it down / to the size of a pea"

Wel, dat is verdulle lang werk.

vrijdag 9 mei 2008

Nieuwe vragen

Tony Blair was minister-president van het Britse eiland en Noord-Ierland en het eiland Man en toen had hij geen zin meer en toen kwam Gordon Brown en dan denk ik: zit toch gewoon je termijn uit man.

Vladimir Poetin was president van Rusland maar toen mocht hij niet meer en toen werd hij premier en toen schoof hij iemand naar voren waarvan specialisten zeggen dat hij wel eens het paard van Troje zou kunnen zijn die Poetins macht af gaat kalven. Slim van Poetin. Je moet niet een persoon kiezen die de naam heeft een ja-knikker te zijn want dan krijg je maar boe-geroep van de democratische wereld, en een daadwerkelijk paard van Troje moet je ook niet binnenhalen want dan kun je zelf als premier geen macht meer uitoefenen. Maar iemand die het paard van Troje zou kunnen zijn, dat is natuurlijk ideaal.

Ken Livingston was burgemeester van Londen en werd door de rechtse elite ‘Red Ken’ genoemd en noemde Bush de grootste bedreiging van de planeet en omhelste Moslimleiders en haalde Hugo Chavez zijn stad binnen alsof het Sinterklaas was – hij deed hem nog nét geen mijter op, maar dat zou er eens bij moeten komen. Toen kwam er een sjofele conservatief met een bloempotkapsel die bizarre verkiezingsbeloften deed die na te lezen zijn op zijn Wikipedia-pagina en die daarenboven eens openlijk zijn excuses heeft aangeboden aan een land, te weten Papoea-Nieuw-Guinea. Hij won de verkiezingen, werd burgemeester en nu zal de Labour-partij zijn langste tijd gehad hebben in de Britse regering.

Ellen Vogelaar en Lilianne Ploumen en Mariëtte Hamers en Sharon Dijksma moeten de Pvda redden, maar onderscheiden zich niet door handige mediaoptredens – ik zou best in willen zien dat vrouwen goed zijn in het bedrijven van politiek, maar dan moeten zij er niet voor gaan staan, zal ik maar zeggen.

Yves Leterme is ondertussen koud premier van België of er is alweer een crisis door dat tweetalengedoe in Brussel-Halle-Vilvoorde-Zottebroekendam-Kan-Mij-Het-Schelen; ik zou haast zeggen: bom erop en alles is opgelost.

John Mearsheimer is politiek onderzoeker naar lobbygroepen. Er is een Cubaanse lobby in Florida en een Joodse in New York en een boerenlobby in andere Swing States – staten die goeddeels bepalen wie de verkiezingen wint; en daarom zijn lobbygroepen zo machtig in Amerika. Mearsheimer had eerst onderzoek gedaan naar de boerenlobby en toen naar de Cubaanse en toen hij onderzoek deed naar de Joodse werd hij weggejouwd en moest hij ontslag nemen want over Joden mag je niets zeggen in Amerika. Waarom steunt Amerika Israel zo krampachtig terwijl ze er enkel arglistige represailles van Arabische zijde mee uitlokken, Amerika, dat zo gebaat zou zijn bij een goede band met Arabieren omwille van de olie?

Maar rare onderzoekers zijn niet eens nodig om nieuwe vragen op te werpen, daar zijn politici zelf goed genoeg in. Namens alle politicologen van Nederland die onderwerpen voor scripties en verslagen moeten blijven hebben zeg ik: bedankt.