Beter dan The Smiths

Passage uit: Herman Brusselmans, Bloemen op mijn graf

"'Zo zo, Radiohead...' zei boer Tyteca, aan zijn pijpje puffend, 'is dat niet een van die nieuwe bandjes? Ik moet eerlijk zijn, ik volg het niet echt meer sinds The Smiths zijn gesplit. Weet je nog, Frieda, dat de dag waarop The Smiths splitten de enige dag in mijn carrière is geweest waarop ik de koeien niet gemolken heb?' 'Ja, dat herinner ik me nog goed,' zei tante Frieda, naarstig verderbordurend, 'je was er het hart van in. Zoals The Smiths komt er nooit meer een Engelse band zei je tegen iedereen die het horen wilde. En ondertussen moest ik in m'n eentje de koeien melken die dag. Zeer zeker dat ik het niet ben vergeten, van m'n leven niet.'

'Als het een troost zal zijn, boer Tyteca,' moeide Deborah zich familair, 'volgens mij is Radiohead een betere Engelse band dan the Smiths.'

Dat had ze beter niet kunnen zeggen. De stomme hoer. Maar het was te laat.

'Wát?!' brulde boer Tyteca reeds half buiten zinnen en bij hem scheelt dat niet veel met geheel buiten zinnen, 'beter dan The Smiths! Mijn huis uit, jij kreng!' En tegen mij: "Je bent altijd mijn favoriete neef geweest, Herman, maar als je zulke rotwijven m'n kot inbrengt wil ik je niet langer onder ogen hebben!' 'Boer Tyteca! Blijf kalm!' probeerde tante Frieda nog, 'Herman kan er toch niks aan verhelpen dat zijn verloofde een teef is die maar beter nooit geboren had kunnen worden?' 'Ja, dat kan hij wél!' schreeuwde boer Tyteca, en hij greep naar zijn mes."

Media

Er reageert hier geen hond meer, en omdat ik graag inspeel op mijn publiek: hier een log die mogelijk geen hond zal interesseren.

Ik heb van de week geheel belangeloos mijn mediabibliotheek op orde geholpen, wat wil zeggen: alle bestanden de juiste naam geven, dubbele bestanden weggooien, dat soort dingen. Dit zijn mijn bevindingen:

Totaal aan liedjes: 4619
Grootte: 25,6 GB
Bands waarvan ik de meeste liedjes heb:
1. Modest Mouse 188
2. Pavement 97
3. The Fall 74
Meeste versies van één nummer:
Modest Mouse - Dramamine (5)
The Cure - A Forest (4)
Langste nummers:
1. Godspeed You! Black Emperor - Static: Terrible Canyons of Static [22:35]
2. Can - Halleluwah [18:32]
3. Godspeed You! Black Emperor - East Hastings [17:58]
4. Yo La Tengo - Night Falls On Hoboken [17:42]
5. Porcupine Tree - Anesthetize [17:39]
Nummer met de kleinste unieke lengte: (van boven de twee minuten)
Queen - March Of The Black Queen [6:03]
Nummer dat ik alhet langst niet heb afgespeeld op deze pc
Drafi Deutscher - Marmor Stein Und Eisen Bricht [vrijdag 6 juni 2006]
Oudste Nummer:
Woody Guthrie - This Land Is My Land [1951]

Gerrit

Dit is Gerrit. Surprisegerrit. Is het geen plaatje? (Ja, dit is 'n plaatje.)

Mijn weblog doet het weer

Verder ben ik niet in de stemming om mijn humeur mede te delen.

Stukje tekst

Ik schrijf wel eens een stukje tekst dat ik niet eens opsla. Dit zou er zomaar weer één kunnen worden. Soms vraag ik me af of ik wel blouses met krijtstreepmotief moet dragen, maar er zijn ook dagen waarop ik me dat niet afvraag, en op die dagen komt het wel eens voor dat ik ze draag.

Vanmorgen werd ik om negen uur wakker. Ik ging twee uur computeren, weer een uur slapen, en toen stond ik op. Ik word gek van dat vrij zijn op donderdag. Drie weken geleden was ik ook vrij op donderdag, en dat doet me geen goed. Die dag ben ik ’s avonds ben ik naar Renier gegaan. Mariëlle was er en Paul was er. Inmiddels is het nu. Ik heb zonet een opdracht over de Kaukasus gemaakt en ik moet eigenlijk nog naar de bibliotheek. Er is een kans dat ik straks het rooster van een meisje uitzoek, en haar morgen opwacht bij het lokaal, en mee uitvraag, waarna ik een gezin sticht met haar, in Almere ga wonen, en de mooiste Opel Astra van de wereld koop. Er is denk ik ook een kans dat ik dat nalaat.

Ik draag een trui die er niet mee doorkan. Mijn linkermouw lijkt aangevreten. Ik heb deze trui ook al erg lang. Mijn Editors-shirt valt intussen haast uit mijn klerenkast. Editors zijn een band. Sinds ik het nieuwe album heb gehoord heb ik het shirt niet meer gedragen. Het album is maar zo-zo. “The saddest thing I’ve ever seen are smokers outside hospital doors”, zingt Tom Smith, de zanger, op de eerste single. Onzinnige wannabeliteratuur die niks met rock ‘n roll te maken heeft. Waarmee ik niet uitsluit dat ik het shirt in de toekomst nog ga dragen. Ik heb er veel voor betaald, de linkermouw is intact en het is een mooi shirt. Ik zou me wat minder aan moet trekken van wat al die zangers de hele dag lopen te zingen.

Als mijn vrienden dit niet lazen, dan zou ik nu een hoop over deze vrienden gaan schrijven. Misschien denken die vrienden wel eens: ‘Ik moet me niet veel aantrekken van wat anderen denken, want anderen zijn al druk genoeg met hun eigen leven’. Nou dan hebben ze buiten mij gerekend, want ik houd het leven van anderen zeer nauwgezet in de gaten. Hierin wordt ik gesteund door een geheugen waar ik tevreden over ben.

Sodeju, eigenlijk is dit best een geschikte log aan het worden. Een knulletje van negentien jaar heeft een hoop mensen neergeknald in een winkelcentrum in de VS. Van juni 2007 tot eind augustus 2007 was ik ervan overtuigd ooit in de VS te gaan studeren. Eind augustus 2007 at ik pap, en dacht ik ‘Ja, maar wat moet ik daar dan eigenlijk?’. Misschien ga ik nog ooit naar Frankrijk. Ze hebben een mooie taal en de meisjes zijn er mooi, en iedereen die zegt dat de Franse taal niet mooi is, zegt dat louter om tegenover zichzelf het feit te verantwoorden dat ze nooit energie hebben gestoken in het leren van zo’n fraaie taal. Morgen heb ik twee colleges, en moet ik een deelvraag over vergrijzing in Europa beantwoorden en hem naar Sybren sturen. Gisteren vierde ik Sinterklaas en lunchte ik met Paul, eergisteren was ik met veel politicologen in Leiden. Straks eet ik rijst met zowel saté- als chilisaus erbij, en vanavond plaats ik deze log misschien.