Nieuwe vragen

Tony Blair was minister-president van het Britse eiland en Noord-Ierland en het eiland Man en toen had hij geen zin meer en toen kwam Gordon Brown en dan denk ik: zit toch gewoon je termijn uit man.

Vladimir Poetin was president van Rusland maar toen mocht hij niet meer en toen werd hij premier en toen schoof hij iemand naar voren waarvan specialisten zeggen dat hij wel eens het paard van Troje zou kunnen zijn die Poetins macht af gaat kalven. Slim van Poetin. Je moet niet een persoon kiezen die de naam heeft een ja-knikker te zijn want dan krijg je maar boe-geroep van de democratische wereld, en een daadwerkelijk paard van Troje moet je ook niet binnenhalen want dan kun je zelf als premier geen macht meer uitoefenen. Maar iemand die het paard van Troje zou kunnen zijn, dat is natuurlijk ideaal.

Ken Livingston was burgemeester van Londen en werd door de rechtse elite ‘Red Ken’ genoemd en noemde Bush de grootste bedreiging van de planeet en omhelste Moslimleiders en haalde Hugo Chavez zijn stad binnen alsof het Sinterklaas was – hij deed hem nog nét geen mijter op, maar dat zou er eens bij moeten komen. Toen kwam er een sjofele conservatief met een bloempotkapsel die bizarre verkiezingsbeloften deed die na te lezen zijn op zijn Wikipedia-pagina en die daarenboven eens openlijk zijn excuses heeft aangeboden aan een land, te weten Papoea-Nieuw-Guinea. Hij won de verkiezingen, werd burgemeester en nu zal de Labour-partij zijn langste tijd gehad hebben in de Britse regering.

Ellen Vogelaar en Lilianne Ploumen en Mariëtte Hamers en Sharon Dijksma moeten de Pvda redden, maar onderscheiden zich niet door handige mediaoptredens – ik zou best in willen zien dat vrouwen goed zijn in het bedrijven van politiek, maar dan moeten zij er niet voor gaan staan, zal ik maar zeggen.

Yves Leterme is ondertussen koud premier van België of er is alweer een crisis door dat tweetalengedoe in Brussel-Halle-Vilvoorde-Zottebroekendam-Kan-Mij-Het-Schelen; ik zou haast zeggen: bom erop en alles is opgelost.

John Mearsheimer is politiek onderzoeker naar lobbygroepen. Er is een Cubaanse lobby in Florida en een Joodse in New York en een boerenlobby in andere Swing States – staten die goeddeels bepalen wie de verkiezingen wint; en daarom zijn lobbygroepen zo machtig in Amerika. Mearsheimer had eerst onderzoek gedaan naar de boerenlobby en toen naar de Cubaanse en toen hij onderzoek deed naar de Joodse werd hij weggejouwd en moest hij ontslag nemen want over Joden mag je niets zeggen in Amerika. Waarom steunt Amerika Israel zo krampachtig terwijl ze er enkel arglistige represailles van Arabische zijde mee uitlokken, Amerika, dat zo gebaat zou zijn bij een goede band met Arabieren omwille van de olie?

Maar rare onderzoekers zijn niet eens nodig om nieuwe vragen op te werpen, daar zijn politici zelf goed genoeg in. Namens alle politicologen van Nederland die onderwerpen voor scripties en verslagen moeten blijven hebben zeg ik: bedankt.