Ik voeg een disclaimer toe: het enige dat ik met deze log wil, is betogen dat de VS de afgelopen jaren - net als ieder ander rationeel handelend land - geprobeerd hebben in de allereerste plaats hun eigenbelang door te voeren, en dat 'goede bedoelingen' op zichzelf lege hulzen zijn. Ik ben verder geen aanhanger van Amerika is de duivel-theorieën.
1. Er waren massavernietingswapens en Hoessein had banden met Al Qaeda
Dit lijkt een platgelopen pad voor het belezen publiek waar ik immer op mik. Toch waren deze reeds lang achterhaalde redenen gisteren, zonder nadere specificatie, nog op het jeugdjournaal. Daarom nog een keer: Hoessein had geen banden met de los-zand-beweging Al Qaeda en de wapens díe Hoessein bezat waren door de regering-Reagan verstrekt (Amerika is er niet vies van hun vijanden naar hun eigen believen tot vrienden te promoveren of andersom) en waren niet sterker dan een Fishermans Friend-snoepje. Massavernietigingswapens zijn nooit gevonden.
2. Amerika pleegde een humanitaire interventie
Aan de vooravond van de Irak-oorlog had Bush in een toespraak nog gezegd dat er een oorlog moest komen om te voorkomen dat er onschuldige burgers stierven (onschuldige Amerikanen welteverstaan). Toen deze reden klare onzin bleek te zijn, kwamen de Verenigde Staten met het humanitaire argument voor de dag, het 'we moeten de amre Iraki's helpen'. Als de Verenigde Staten zich werkelijk ineens zo bekommerde om de toestand van Iraakse burgers, is het jammerlijk te zien dat het risico dood te gaan door geweld in Irak in de periode na de invasie 58 maal hoger was dan voor de oorlog begon. De meeste burgers die stierven waren vrouwen of kinderen.
3. Amerika hoeft geen rekening te houden met Westfaalse/Geneevse conventies, omdat zij de ondubbelzinnige bedoeling hebben de democratie uit te dragen
Natuurlijk, de VS zijn grote fans van democratie. Zolang de winnaar van de verkiezingen maar naar hun pijpen danst. Soeharto, Franco, of, recenter, Karimov en Olmert zijn – naast tientallen andere voorbeelden - prima kerels. Dit soort mannen brengt stabiliteit, dit soort mannen houdt halt wanneer de grote baas dat behaagt. Dat ze en passant de bruutste massamoorden plegen is vervelend, maar dat houd je toch. Nee, een situatie wordt pas prangend als een democratisch aan de macht gekomen leider tegen Amerikaanse opvattingen ingaat. Daarvoor hoef ik niet eens noodzakelijk terug naar 1973, toen op de meest bloedige elfde september uit de geschiedenis Salvador Allende met hulp van de VS werd afgezet. Als we kijken naar Venezuela, Israel en de Balkan blijkt deze inslag ook steeds weer op te gaan. De mate van democratie is totaal geen criterium voor een Amerikaanse interventie, het is alleen maar een vervelend onbstakel op het moment dat deze democratie het aan de macht komen van de verkeerde leider legitimeert.
4. Olie? Welke olie? Als er alleen schorseneren in de Iraakse bodem lagen hadden de VS & vriendjes even naarstig gevochten voor de democratie van Irak
De Britse krant The Daily Mirror sprak nog vóór de interventie, van het “overwhelming evidence that the US government's plans for war are motivated by oil more than anything else. However, the government has not yet informed the public that oil is a motive for the "war on terrorism".” Het Witte Huis wist op zijn minst al vanaf 1999 over welke voorraden Irak beschikte: "Iraq is important to world energy markets because it holds more than 112 billion barrels of oil -- the world's second largest reserves. Iraq also contains 110 trillion cubic feet of (natural) gas.”Rumsfeld had vóór de interventie een plan opgesteld dat in de eerste plaats ontworpen was om de olievelden veilig te stellen en pas in de tweede plaats om op zoek te gaan naar massavernietigingswapens. De raad van buitenlandbetrekkingen had inmiddels, als ‘key recommendation’, voorgesteld dat er gezorgd moest worden dat de Verenigde Staten “[have] the requisite information to identify the assets that could, if severely damaged or destroyed during military hostilities, substantially delay resumption of the Iraqi oil export program”.
5. “Het zou wel erg lullig zijn voor de arme Iraki's moest Amerika juist nu (vervang door een willekeurig moment) zijn troepen uit Irak terugtrekken."
Het was al wonderlijk te noemen dat Bush met deze kreupelrijm een tweede ambtstermijn wist te verkrijgen, veel aanhangers van McCain kwamen met dezelfde fantoomreden aanzetten. Blijkbaar vinden Amerikanen het niet erg dat ze zich de afgelopen jaren scheel betaalde aan een illegale illegitieme onzinoorlog, blijkbaar sluiten ze hun ogen voor het gegeven dat het meeste extremisme pas ná de interventie is ontstaan, blijkbaar zijn de blunders van Fallujah en Abu Ghraib al lang weer uit het collectieve geheugen gewist – blijkbaar heeft zich in de Amerikaanse hoofden het bizarre schaapachtige geloof genesteld dat de Amerikanen nog steeds in Irak zitten omwille van de zielige onderdrukte Iraki’s. De echte reden dat Bush in Irak bleef is veel voorspelbaarder. Stel je voor dat Irak iets van soevereiniteit genoot, en de democratisch gekozen regering op basis van hun gedeelde waarden banden met Iran aanging, zodat er een onafhankelijke alliantie ontstaan was die de olievoorraden zou beheren. En stel je voor dat deze alliantie samen ging werken met China, met India – dat was natuurlijk Washington’s ultieme nachtmerrie geweest. Irak blijkt het zoveelste voorbeeld te zijn van een Amerika dat hún democratie uitdraagt om hún doelen te bereiken. Pssst: tussen haakjes voor de Euro-pessimisten, zou een Verenigd Europa niet fraai tegengas kunnen bieden voor dit unilateralisme?
Een volgende IB-log (ik het labels aan mijn logs toegevoegd) gaat over Obama, Irak en Iran.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten