vrijdag 29 december 2017

[150] - [141]

150. Throwing Muses - Not Too Soon

Na enkele dagen verstek door met de laatse 150. Beginnend met een tegendraads damesbandje uit de jaren '90.


Jiskefet heeft ooit een eigen intepratie van The Cure gedaan met pakken vla. Ik zou me ook zomaar Michiel Romein als Van Morrison voor kunnen stellen. Zich grommend vastbijtend in een nummer over een doodlopende straat. Een persoonlijk favorietje is het wél, dit nummer. 


Een nummer van een totaal vergeten band die in de jaren '90 nog even meelifte op de britpop-hype, maar sindsdien onterecht zelden meer uit de bakken wordt gevist. 


Lieflijk liedje van the late Lou.


"Left alone I'm with the one I most fear". Bijzonder deze zin te horen van iemand die jaren later zelfmoord pleegde. Dit was het nummer van zijn eerste album. 


Bezwerend nummer dat een paar keer aangenaam van muzikale kleur verschiet. 


In zijn beste jaren schreef Nick Cave halve romans op muziek. Die in dit geval nog eens aangejaagd wordt door een steeds stuwender strijkintermezzo.


Zoals het goede New Wave betaamt, prima muziek om je geluidsinstallatie te testen. 


Kamerorkest + zanger met donkerbruine licht onverschillige stem + maffe thematiek = ja, dit dus.

141. Blur - Sing [46]

Als dagsluiting mijn enige notering van Blur (of Oasis, for that matter)

Geen opmerkingen: