[360-359]

360. Boards Of Canada - 1969

Vervormde electropop

359. Magnolia Electric Co. - In the Human World

Desolate woestijnsmartlap. Lang ben ik op zoek geweest naar deze houten CD-box. Maar CD's kopen licht vandaag de dag zelfs voor mij niet meer voor de hand

358. De Kift - Rolfie

Ik toegeven dat ik erg verbaasd was toen ik dit nummer in mijn eigen lijst aantrof. Maar er zijn op de wereld wel meer van zulke gevallen bekend. Zo is er in Engeland een keer een vis komen aanzwemmen die twee woorden sprak in zo'n vreemde taal dat de geleerden nog steeds bezig zijn om
het uit te zoeken

357. The Dream Syndicate - The Days Of Wine And Roses

Het klinkt vooral voor de jaren '80 allemaal erg houtje-touwtje, maar welk een gedrevenheid.

356. The Veils - House Of Spirits

Een albumnummer uit 2016 dat waarschijnlijk niemands eindejaarslijst heeft gehaald. Des te meer reden hem uit te lichten, want ik vond dit jankende spookhuisnummer de grote uitschieter van dit album - en van deze band.

355. Cocteau Twins - Persephone

Zo in een 'top zoveel van toffe intro's' veel hoger scoren.

354. The God Machine - Painless

Onveranderd mijn favoriete nummer van The God Machine, zonder dat ik het logisch kan of ga beredeneren.

353. Creedence Clearwater Revival - Bad Moon Rising

Vooruit dan, een mespuntje classic rock. En dan nog van een band die verder in de verste verte niet in mijn toplijsten zou voorkomen; het stoffige CCR.

352. John Cale - Paris 1919

John Cale, het andere meesterbrein van The Velvet Underground, blijkt zonder de onderkoelde Lou Reed in staat tot grootse pathos. Mooi nummer, maar het verdient de bijsluiter van een likeurbonbon: zeker niet dagelijks (of wekelijks, of maandelijks) en zeker niet meerdere achter elkaar.

351. The Monochrome Set - Eine Symphonie des Grauens

Dit nummer uit begin jaren '80 vat - zeg nu zelf - toch het hele oeuvre van de ban Franz Ferdinand samen in twee minuten? En dat in een uitstekend liedje.