Stel je voor dat Freddy Mecury al na twee albums aan AIDS was bezweken. Dan zou men in kleine kringen misschien Seven Seas Of Rhye en March Of The Black Queen hebben gekend, maar Queen zou nooit de status hebben gehad die het nu heeft.
Klaus Nomi had alles in zich om een zelfde status te bereiken. Hij had een ongekend stembereik, pathos, de connecties en bovenal een enorm in het oog springend - nog veel meer dan Mercury - image.
Niet dat deze talenten hem allemaal in de schoot geworpen waren. Hij werd afgewezen bij het conservatorium, vertrok naar Amerika en vervulde jarenlang rotte baantjes. Door op te treden in clubs kreeg hij een bescheiden cultstatus in kleine kring, en hij had het geluk dat David Bowie hem oppikte voor zijn achtergrondkoor.
Nu kon zijn carrière pas echt een vlucht nemen. Provisionaire popkenners spraken over de nakende jaren ’80 als het tijdperk van Iggy, Bowie en Nomi . Begin jaren ’80 bracht Nomi zijn eerste album uit met daarop zijn archetypische Nomi Song – gekenmerkt door de hoge opera-achtige stem en Queen-achtige bass.
Na dit album zou Nomi tot wasdom komen, maar in plaats daarvan kreeg hij een mysterieuze ziekte waaraan hij in 1983 bezweek. Nomi was de eerste publieke figuur die aan AIDS stierf. Inmiddels is iedereen hem vergeten.
2 opmerkingen:
Interessante outfit. Zal eens iets van hem luisteren zodra ik achter een pc zit met geluid. :)
"Inmiddels is iedereen hem vergeten."
Niet waar hé. Bekijk zijn video's op youtube. Ieder uur is er iemand die een commentaar laat. Klaus is nog wel levend in het hart van duizenden fans.
Een reactie posten